envai çeşit zırvalar kütüphanesi

6 Ocak 2012 Cuma

Soğuk

Kelimeler dosttur suskun insana
Bundandır konuşmamalar
Yalnız kalmanın dayanılmaz korkusu
Bir kement bağlar boyna
Ve atar insanı dipsiz kuyuya...
/

Neden susar İstanbul
Barındırırken tüm sözcükleri semasında
Dökse içini damla damla yüzlere
Kalmasa ıslanmamış bir zerre,
Söylenmemiş bir kelime bile.
/
Tanışır soğuğumuz bizim
Ocak soğuğu süpürürken kedileri apartmanlara
Vapurlar üfürürken son dumanlarını
Vururken aşınır bir çift parmak
Bir çift söz açacakken kapıyı
Nedendir bu ısrar?
Dalgaların çarpmasın yüzüme, her biri birer şille
Dur daha konuşacağız seninle birer şehir gibi
Sen ki dizilmiş adına binlerce mısra
Kılıçtan geçmiş aşklar sana varmak, seni almak için
Ya ben
Ben ki, ben, ben bir hiçken
Bir rüzgarın bile kesiyorken sözümü
Konuşmak ne fayda.

0 yorum:

Yorum Gönder

ee, ne dersin? :