Yürüyorum
Karanlık çökmüş
Sokaklara sessizlikBana da sensizlik
Güzel bir esinti var
Kafamda bir piyano sesi
Ensemde gel-gitlerimin nefesi
Yetemiyorum artık kendime
Daha basit cümleler kuruyorum
Kendimi gizliyorum bir de
Öznelerimin yerine
Dolaylı tümleçlerimden
Olaylı bi' şekilde ayrıldım
Sırf seni ima etmiyor diye
Bütün zarflarımı açıyorum
Belki içinden sen çıkarsın diye
Ama nafile
Sadece bir gölgeyim yerdeki
Üstüme basıp geçiyorlar durmadan
Sonundayım yolun
Piyano da boğuldu
Zaten bir gereği yoktu ki
Nota aralarında aramak
Seni bana getirmez ki...
25 Mayıs 2011 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder
ee, ne dersin? :