Mektup

Biz çok normal adamlar değiliz. Sizinde çok normal olduğunuz söylenemez. Dünyada herkes anormal sanki. Belki de hepimiz normaliz. Yanlış zamanda. Yanlış yerde. Ya kusura bakma, insan eline kalem alınca değişik şeyler yazmak istiyo. Ben pek anlamam bu işlerden. Sana o kadar çok mektup yazmayı denedim ki bi' yerden sonra yırttım. Bu sefer üşeniyorum. Herhalde sana gönderemeyeceğim için. Daha doğrusu bira içerek yazdığım için utandım herhalde.

Kim bilir orda hava nasıl. Kim bilir neleri özledin. Biraz salakça olacak ama burası da çok boktan. Sanki herkes katil ya da herkes yalnız. O yüzden çok farkımız yok. Aslında var. Biz daha geniş alanlarda yürüyüp daha fazla görüşme hakkına sahibiz. En büyük fark bu herhalde. Beni burada ayakta tutan dostlarım. Seni de umarım bir şeyler ayakta tutuyodur. Ama eminim benden daha fazla sevenin var. Ben mücadele etmeyi senin kadar bilmiyorum. Biz mücadele edenlerin peşindeyiz kimi zaman.

Ben senden hoşlandım. Ben çok iyi vakit geçirdim seninle. Çok güzelsin. Sana hislerimi neden en kötü cümlelerle anlatıyorum hep ya. Ya gerçekten sevmeyi bilmiyorum ya da ne biliyim bi tuhaf oluyorum. Dışarı çıktığında bu mektubu sana vermek isterim ama biliyorum utanıcam ve veremicem. Olsun, sana yazmasaydım içimde kalırdı. Sen içeride, ben dışarıda. Siz içeride, biz dışarıda. Ya öyle işte. Yine yazamadım.